81 YILINDAN BERİ AMATÖR BALIKÇIYIM

-Ben de öyle 81 yılından beri amatör balıkçıyım yani.

-Hehehehe, maşallah.

Kanlıca Sahil’de bir amcadan diğerine, 14/4/2023.

81 yılından bu yana dile kolay 42 yıl, az zaman değil. Hiç mi profesyonel olmayı düşünmedi acaba?

Enteresan bir mevzu bu balık tutma mevzusu. Zahmetli de bazen. İğneler misinalar falan birbirine karışmasın diye uğraşanlar, karışınca ayırmaya çalışanlar.Biri diğerinin üstünden oltayı geçirerek elinde olta yürümeye devam eder falan... Rahatlama aktivitesi olarak da uygulanan balık tutma eylemini ben bu şekilde gerçekleştiriyor olsam mümkün değil rahatlayamaz bir de üstüne daha bir stres olur gerilirdim. Yanımdakini kafamda kurardım herhalde dikkat etse olmaz mı sanki kardeşim falan diye.

Bu arada işin avlanma ve başka bir canlının hayatına iğnelerle son verme kısmı da ayrıca canımı sıkmıyor değil. Geçenlerde balık avlayan bir arkadaşım kovadaki balığı küçük olduğu için denize geri göndermemi isteyince dediğini yaptım ve bu bana müthiş keyif verdi. Bunun yanında kırmızı ve beyaz et tüketimim de devam ediyor. Alıştığım bir vahşilik var ( sadece kendi adıma kullanıyorum bu terimi ) ve maalesef vazgeçemiyorum, normalleştiriyorum gözümde başka canlıları yemeyi. Böyle yazınca itici göründüğünün farkındayım bu gerçeğin ama maalesef durum bu. Bazı balıklar, kalamarlar, köfte, sucuk ve kanat, vejeteryan olmamın önüne geçen yegane büyük lezzetler.

Yeniden balık tutmaya dönecek olursak bulunduğum bölgede balık tutmaya da müthiş bir rağbet var bu arada. Bu beni bazen çıldırtıyor. Yürüyüş yolum kapanıyor, misinalar oltalar falan. Sırılsıklam yerler. Geçenlerde bir tanesi oltayı sallarken kafama sürttü, ne yapıyorsun diye çıkıştım bir de bana ne olacak ki diye kafa tutuyor. Böyle de rahat bir amcamızdı oltayı sallayan.

Bazen diyorum ki; İnsanların sporla arası yok, yürüyüş koşu falan yapmıyor bisiklet kullanmıyorlar ama sahilde bu aktiviteler için yapılmış alanda balık tutmayı da çok seviyorlar ve bu bölgede bize biraz engel oluyorlar ama en azından kendilerince bir hobiyle uğraşıyor, rahatlıyorlar. O yüzden bazen durumu idare etmeli ve kendimce gereğinden fazla takılmamalıyım bazı şeylere diyorum ama hayat da benden ibaret değil ki! Hafta içi benim gibi spora vakti olmayan ve sadece hafta sonu bunu yapabilecek insanların durumu ne olacak? Tahmin ediyorum onların da canları sıkılıyordur bu duruma. Hiç olmazsa kendi adıma en azından hafta sonu yürüyüşümü varsın sahilde yapmayı vereyim ya da yaparsam da artık ara sıra oltaların sağından solundan devam edeceğim yapacak bir şey yok. Neticede demek ki böyle bir aktiviteye de ihtiyaç var. Hayat bunlara çok da takılmaya gelmez belki de :)).Benim hafta içi vaktim var, hafta içi vakti olmayanlar için de bir çözüm bulunması dileğiyle...